Rona (Acarseid Mohr) - Ornsay
Ons doel vandaag is eigenlijk Kyle of Lochals, juist ten oosten van de brug die het eiland Skye met het vaste land van Schotland verbindt. Er is daar een 'marina' met steigers. Maar die steigers liggen onbeschut voor de wind en ik verwacht dat de stroom daar ook nog wel eens een rol zou kunnen spelen. We houden er daarom rekening mee dat we ergens anders naartoe moeten.
Opnieuw minder fraai weer, een trieste dag
Ergens anders zou Kyle of Akin kunnen zijn, maar daar is volgens de pilot niet al te veel ruimte om vast te maken. Het betekent misschien wel dat we door de Kyle Rhea moeten. In dit nauwe vaarwater staat een sterke stroom en er tegenin motoren lukt beslist niet. Na Kyle Rhea is het eiland Ornsay waar we eerder lagen dan de keuze.
De 29m hoge brug bij Kyle of Lochals
Om zeker te zijn dat we zo nodig nog door de Kyle Rhea kunnen varen, vertrekken we daarom al vroeg van ons mooringplekje op Rona. Deze keer met een relatief zwakke wind, en jawel weer precies op de punt, moet de motor het werk weer verrichten in plaats van het zeil.
Na 18 mijl motoren passeren we de 29m hoge brug en de steigers bij Kyle of Lochals zien er inderdaad weinig aantrekkelijk uit zo. Op een groot motorjacht na ligt ook niets. Iets verder zien we dat de steiger van Kyle of Akin wel druk bezet is en de jachten liggen dubbel. Ook in het ankergebied west van Kyle of Akin is er geen mooring meer vrij. Een ander Nederlands jacht heeft het ook al gezien en vaart ook door.
We zijn meer dan voldoende op tijd om de stroom mee te hebben in de de Kyle Rhea. Dat de stroom heel sterk is zien we op de snelheidsmeter die meer dan 11 knopen als SOG (speed over ground) aangeeft, terwijl de snelheid door het water slechts 5 knopen is. Dat het stroomt is ook heel goed te zien aan het water waar we aan de zuidelijke ingang we links en rechts draaikolken zien. Iets verder, waar we op de kaartplotter 'tide rips' zien aangegeven, varen we door geweldig onrustig water.
De vuurtoren op het eiland Ornsay[
Zes mijltjes verder laten we het anker vallen op vrijwel dezelfde plek waar we eerder lagen en toen een erg harde wind over ons heen kregen.
Deze keer komt de relatief zwakke wind meer uit de zuidoostelijke hoek en dat heeft voor ons gevolgen. Een drietal uren lang komt een zware deining rond de punt van Ornsay en liggen we behoorlijk te dansen. Verkassen heeft weinig zin want een drietal andere jachten die dieper in de baai achter hun anker liggen dansen even hard als wijzelf.
Een kleiner jacht dat redelijk dicht bij ons lag zie ik plotseling op behoorlijk grote afstand bij ons vandaan. Het anker heeft duidelijk gekrabd en de wind heeft zijn best gedaan. Het anker pakt wel weer, maar dan is het jachtje toch aardig dicht bij de kant. Nadat het jonge stel met veel moeite het anker weer aan dek heeft, het moet allemaal op spierkracht, maken ze vast aan een mooring dat veel verder voor de kust ligt. Maar ook daar staat deining en na een uurtje zijn ze vertrokken.
Ornsay - Mallaig
Onderweg naar Mallaig
Vandaag hebben we zin om aan een steiger vast te maken en weer eens lekker te kunnen douchen. Mallaig is slechts 9 mijl verwijderd en daar gaan we dan ook naartoe. Er kan gezeild worden, maar daar is ook alles mee gezegd. Het waait 4 tot 10 knopen uit een ruim achterlijke richting en de motor help af en toe ook een beetje mee. We parkeren de boot in een van de vrije en ruime boxen. Wat ons opnieuw zo opvalt zijn de extreem lange vingers en de grote ruimte er tussenin. Een verschil met Nederland met de vaak (te) korte vingers en de relatief smalle boxen. De dag gaat voorbij met boodschappen doen, iets lekkers halen bij de havenbakker en een wandeling door het stadje.
De marina van Mallaig met de moorings
Mallaig - Loch Aline
De wind zou volgens de gribfiles nog steeds uit zuidelijke richtingen komen, eerst zwak ca 4-6 knoop. Rond Ardnamurchan zou het iets harder kunnen waaien en in de sound of Mull weer minder, maar tegen die tijd dat we er kunnen zijn zouden we wel met halve wind kunnen zeilen.
Het eiland Egg op de achtergrond
We vertrekken om half acht 's morgens en na 22 zm om half twaalf hebben we Ardnamurchan lighthouse dwars. De wind is daar inderdaad een beetje sterker en we hijsen de zeilen zodra we meer oostelijk varen. Allengs gaat het steeds beter en de hele Sound of Mull tot aan Loch Aline kunnen we prima zeilen.
Ardnamurchan lighthouse dwars
Loch Aline is aan de randen rijkelijk voorzien van moorings. We gaan echter ankeren achter in de Loch, want een touwtje vastmaken aan een mooring of in een box in de miserabele 'marina' van Loch Aline heeft voor ons geen toegevoegde waarde want aan de wal is niets te vinden en in zo'n beschutte omgeving is het anker evengoed als een mooring.
De ingang van Loch Aline
Geankerd in Loch Aline met moorings en de 'marina'
Loch Aline - Oban
Ikzelf zou nog graag eens naar Ratlin Island voor de Noord-Ierse kust willen. We starten de eerste juli met het doel om een poging te wagen en een eind in die richting te varen.
De wind komt opnieuw eigenlijk uit de verkeerde hoek en zit in de sound of Mull ergens laag in het 3Bf gebied. We motoren dus de eerste mijlen. Na 7 mijl, bij de zuidoosthoek van Mull, draaien we de Firth of Lorn in en dan weten we hoe de eerste uren zullen zijn. Recht tegen de wind in die, nu er weinig beschutting meer is, harder waait. De stroom hebben we weliswaar mee, maar door stroom tegen de wind in, staan er wat vervelende golven en bovendien regent het.
Een half uurtje later, zo'n 2,5 mijl na de bocht gaan we maar eens kijken wat ons doel zou kunnen worden. We vinden op een mijltje of 15 iets dat als ankerplek wordt aangegeven, maar die plek bevalt ons niet. Ook willen we dat hele eind niet motoren en zullen we moeten kruisen. Een deel van de afstand gaat door de Sound of Luing waar een sterke stroom staat. Dan is het besluit snel genomen en we gaan bakboord uit richting Oban.
Op het eiland Kerrera, recht tegenover de stad Oban is een marina waar we eerder zijn geweest. Er kan een keuze worden gemaakt tussen een mooring of een box. Een bootje van de marina vaart op regelmatige tijden naar de stad en komt je zelfs halen en brengen vanaf een mooring.
'Stalend weer', we kunnen de overkant nog juist zien
Bij aankomst in de marina hebben we geen keuze want alle moorings zijn bezet en we schuiven de boot in een box.
Het relatief lage liggeld van 25 pond krijgt toch Schotse proporties en bedraagt omgerekend ongeveer 50 euro als alle aanvullende kosten worden meegerekend zoals douchen, elektriciteit en de 10 pond om even overgezet te worden naar Oban. Het oerzetten was in 2017 nog inclusief.
Maar het moet worden gezegd, het ligt veel rustiger dan aan de noordsteiger in Oban waar je veel last zou hebben van de veerboten, althans volgens de buurman. En wat te denken van een privé bagpipe concert van een dame uit een buurboot. Er verzamelden behoorlijk wat mensen op de steiger en een applaus was haar deel na afloop.
