Vandaag moet het gaan gebeuren: de circumnavigatie van Stattlandet! De Norwegian Cruising Guide zegt er het volgende over:
'Stattlandet is a place you should take very seriously. The tidal stream off the headland can, in some conditions of wind and tide, make the passage uncomfortable and even dangerous. Make sure you know where you are at all times since the area abounds with unmarked rocks and breakers. Statt has such an evil reputation that there has been an on-and-off plan to bypass the headland with a tunnel big enough for large ships.'
Stattlandet op afstand We hebben Stattlandet vaker gerond en gezien de weersverwachting denken we dat het vandaag niet zo heel erg onconfortabel zal zijn. Het weer is helaas zoals eergisteren en de dagen daarvoor, grijs en regen. De wind zou uit het noord-noordoosten moeten komen, maar komt weer uit zuidoostelijke richtingen en is zwak. Het is opnieuw motoren.
We zijn niet alleen vandaag!Het ronden gaat tamelijk rustig met af en toe regen en een wat hardere windvlaag. Florø, waar we nog nooit zijn geweest, staat op de planning als eindbestemming. We wilden eigenlijk langs de zeezijde van Bremanger zeilen, maar gezien de geringe wind en de regelmatig overkomende regenbuien kiezen we toch voor de route rond de Hornelen. Ook deze route heeft zijn nadelen want we hebben de stroom al dagenlang het grootste gedeelte van de reis tegen en dat merken we nu ook en zeker in het smalle vaarwater naar Maløy en daarna door de Skatestraumen.
Aan de noordkant van de Hornelen was het weer nog prima!
Na het ronden van de Hornelen wordt het weer wel erg beroerd, een sterk verminderd zicht, veel regen en behoorlijk harde wind. We hebben dan nog zo'n 15 mijl te gaan en ik kies ervoor om de reis 10 mijl in te korten en naar Kalvåg te gaan. We leggen aan de lage kant van dezelfde steiger aan als waar we in 2012 ook lagen. Aan de hoge kant ligt een zeilboot die we in Sandshamn ook zagen.
Een van de twee dames aan boord helpt even met afmeren en vraagt of we het niet erg vinden aan de lage kant. Ik toon haar de twee dikke ronde stootwillen, maar ik hoop inwendig dat de gribfiles gelijk krijgen en dat de wind die avond zal gaan draaien. En de gribfiles zijn inderdaad betrouwbaar en wij liggen 's avonds aan de hoge kant en de buren liggen tegen de steiger aan te schuren. Tegen middernacht zijn ze het zat en gaan op zoek naar een ander plekje in de haven en ze vertrekken. Vanaf dat moment is het voor ons ook een stuk rustiger geworden nu de drijvende steiger minder wordt belast.
De volgende morgen merken we van de wind in de haven minder, maar verder ziet het er nog hetzelfde uit, grijs en regenachtig. De wind lijkt nu vanuit het west-noordwesten te waaien en we kunnen zeilen (hoop ik) maar in Noorwegen blijft het altijd afwachten. De reis naar Hærland verloopt voorspoedig voor zover je dit als zeiler voorspoedig kunt noemen. Het eerste deel tot iets voorbij Florø kunnen we zeilen, maar de wind komt wel uit een andere richting dan gedacht, het is aan de wind zeilen. Maar een paar mijl verder is het gedaan. Met een wind die inmiddels achter in de 5 Bf uit het zuid-westen waait moeten we er pal in op. Er staan hoge golven en voor het eerst draait de motor op 2400 toeren om boven de 5 knopen te komen. Om kwart voor twee komen we aan in Hærland. Er is in deze haven helemaal niets. Geen sanitair, geen winkeltje en zelfs niemand om even een praatje mee te maken.
De jachthaven van Haerland
Onze internet weldoener
Wonder boven wonder lukt het me om een zeer moeizame internet verbinding te maken via een open net van 'Sjøglans'. Het signaal is zo zwak dat de PC steeds bezig is om de verbinding te herstellen nadat het is weggevallen. Pas als ik in de avond ontdek dat 'Sjøglans' een groot vissersschip is hang ik de antenne op een andere plek waar de mast minder invloed heeft. Dan lukt het prima om de website nog wat bij te werken.
