Aan de steiger bij Rosenlund Sandshamn kennen we van vorige reizen. In de vågen bij Rozenlund, een voormalige kro waar nog steeds kamers worden verhuurd, liggen twee lange drijvende steigers. Er is ruimte voor zeker 20 grote jachten, zonder dat er dubbel gelegen moet worden. Er is een Coop winkel op een paar minuten lopen en er is alle gelegenheid om te BBQ-en. Elektriciteit, water, toilet, douches en de was- en droogmachines zijn in de ligprijs inbegrepen.
Ten opzichte van 2012 zijn de prijzen gezakt van 200 naar 150 Nok. Misschien komt het wel omdat de wifi verbinding er nog wel is, maar geen verbinding met internet meer geeft. Niettegenstaande al deze faciliteiten is de animo van de Noren maar klein. We liggen samen met vier Noorse motorboten die de volgende morgen weer vertrekken.
We blijven achter met een vissersboot zonder motor en een andere onbemande motorboot. Onze wasmand is geweldig vol en na al die grijze regenachtige dagen hebben we het ook wel een beetje gehad. We blijven een dag liggen en gaan wassen. Een klein probleempje ontstaat als de deursluiting van de droogtrommel stuk blijkt te zijn en als gevolg de machine niet begint te drogen. Er bij blijven en de deur aandrukken is wel een oplossing, alleen begint dat al heel gauw te vervelen in dat kleine hokje, vooral omdat er continue stevig gedrukt moet worden. Een bootkussen tegen de deur en een stok tussen het kussen en de wand lost het probleem op. Op die manier doen we drie was en droog cycli.
Ik ga eens zoeken of ik een trail kan vinden om op een van de omringende bergen te komen. Nadat ik de geiten een poosje gezelschap heb gehouden in hun wei op de berg zie ik op de helling een paaltje met een rood geverfde bovenkant. Het is een van de eerste paaltjes van één van de vele trails die er zijn uitgezet. Het is een tamelijk vlakke trail naar 'Topp 7', een berg van 250 meter hoog. De vergezichten zijn weer adembenemend en ik maak weer een hele rij foto's, onder andere van een nietig klein bootje aan een steigertje bij Rosenlund.
Natuurlijk vermeld ik mijn naam in het gastenboek en al bladerend kan ik geen andere Nederlanders ontdekken. Bij een splitsing naar een volgende top buig ik af, maar na een aantal honderden meters bedenk ik dat 'Topp 7' toch maar voldoende moet zijn geweest en daal ik weer af naar Grønbua, waar de trail begon, maar waar het begin maar heel onduidelijk was aangegeven.
Later probeer ik onze visvoorraad weer aan te vullen, maar de vissen zijn me deze keer echt te slim af. Verschillende keren voel ik beet, maar even zovele keren zie ik geen vis boven het water uitkomen. Wel moet ik af en toe even snel terug roeien als mijn loden kogel is blijven haken achter een steen op de bodem. 'Torsk' of wel kabeljauw zwemt immers vlak boven de bodem. Na anderhalf uur vind ik het welletjes en roei weer terug naar de boot.
