Zondag 7 juni 2015
53 zm van tot nu toe 908 zm
Alden, de top nog in nevelen gehuld We hadden gepland om zaterdag de 6e te vertrekken, maar het regent en er staat een gure wind, weliswaar uit de goede richting, maar regen is vervelend. We kijken elkaar aan en stellen het vertrek nog een dagje uit. We zijn het luieren inmiddels al gewend.
Zondagmorgen is er geen excuus meer en om kwart over acht vertrekken we met Måløy als bestemming. De gribfiles zijn weinig enthousiast over de windsterkte en daarom besluiten we niet ‘buitenom’ te gaan maar de binnenroute te nemen. De wind is ons vooralsnog gunstig gestemd en met een ruime wind hebben we om 10:00 uur Væröy en Alden achter ons liggen. Inmiddels zijn we de eerste Hurtigrutenboot tegengekomen. In 2012 herkenden we de verschillende boten al van verre, maar het is al weer te lang geleden. Het blijkt dat we verkeerd hebben gegokt als de AIS monitor verraadt dat het de Trollfjord is, naar mijn mening niet de mooiste van de vloot.
We passeren deze keer het eiland Askrova aan de westzijde. Het staat ons nog helder voor de geest dat we in 2012 hetzelfde eiland aan de oostzijde passeerden om op die manier minder last van de tegenwind te hebben.
Een markante mijlpaal bij Floro
Rond de middag als we in de Rekstafjorden bij Florö varen, krijgen de gribfiles gelijk en zwakt de wind behoorlijk af. Door wat te motorzeilen houden we de snelheid er een beetje in, maar in de Frösjöen onderweg naar de U-bocht rond de Hornelen, rollen we het voorzeil helemaal in. Het staat alleen maar te klapperen.
De route rond de Hornelen, gevolgd door de Skatestramen
De Hornelen, 859 meter vrijwel loodrecht omhoog rijzend, is Noorwegens hoogste ‘steile wand‘ recht uit het water. Ook op vorige reizen zijn we hier al meerdere keren langs gekomen, maar opnieuw is het imponerend dat we er zo dicht langs kunnen varen zodat het lijkt of we die steile wand bijna kunnen aanraken. Dat doen we maar niet want regelmatig voelen we stevige valwinden en bovendien stroomt het er ook nogal. Anderhalve mijl verder in de Skatestraumen is die stroom echter aanzienlijk sterker, want daar is de doorgang veel nauwer terwijl de bodem zowel ervoor als erachter van zo’n 175 meter naar 20 meter gaat.
In Måløy is het sinds 2012 nogal veranderd. De steigers liggen nu in een grote carré met aan de binnenzijde zo hier en daar een ‘vinger’ waar meerdere boten tussen passen. Aan de buitenzijde van de steigers kan door grotere boten langszij worden vastgemaakt en daar parkeren wij de boot. Het splinternieuwe toiletgebouw is op een andere plek dan in 2012. Er zijn douches, wasmachines en droogtrommels waarvan het gebruik inclusief is. Het liggeld betalen kan bij een ‘roestvrijstalen Havenmeester’ die via een display met je communiceert. Een havenmeester van vlees en bloed zien we niet. Samen met de ‘Steinbiter’, een Noorse Hanse 37 uit Trondheim die wat later in de avond binnenkomt, zijn we ook de enige bezoekers.
