Gräddö – Norrtälje, do 30 juni 2011 15:00 - 17:30, 11 zm
Nadat ik terugkom van de Volvo Penta dealer maken we ons klaar om richting Norrtälje te vertrekken. De brandstoftank is niet zo vol meer en volgens de ‘Gästhamns Guiden’ kan er niet worden getankt in Norrtällje. We varen dus eerst de 50 meter naar de pomp, waar we de periode dat we in Gräddö zijn geweest behoorlijk last van hebben gehad, omdat het een komen en gaan was van motorboten, die kwamen tanken of inkopen doen in de butik en het vaargedrag was niet altijd zo dat er geen golven werden veroorzaakt.
De wind komt uit het oosten, achterlijk dus en zwak, maar we rollen de genua uit die toch wel een beetje meetrekt als de wind boven de 5 knopen uitkomt. We willen de nacht eigenlijk nog achter het anker doorbrengen en hoewel er niets in de Hamnguiden staat, heb ik zelf een drietal mogelijke plaatsjes uitgezocht. We vinden op het eerste plekje alleen maar erg weke modder waar het anker te gemakkelijk doorheen glijdt en niet pakt. In de de buurt zijn eigenlijk weinig ondiepe plaatsen en ik wil wel eens proberen om aan de rotsen vast te maken, want ik zie een prachtige kust in een diepe inham, waar ook al een tweetal motorboten vast liggen. We varen erheen en vlak bij de rotsen is het nog steeds 10 meter diep, we droppen het achteranker en varen voorzichtig naar de kant. Daar zie ik de 'steentjes' toch wel erg dicht onder het wateroppervlakte, maar vanwege het heldere water is de diepte moeilijk te schatten. Een landvast zit al snel om een boom en we liggen wel vast, vrij van de rots, alleen wijst de dieptemeter , die vlak voor de kiel zit, maar 1,3 meter aan. De kiel moet dus wel erg dicht bij de rotsen zijn. Wat de windrichting betreft hebben al wel enige ervaring opgebouwd in deze streken, maar we kunnen het nog niet altijd goed toepassen. De algemene windrichting is oost, maar in deze inham komt de wind toch uit het zuiden en staat dus dwars op de boot. De ankerlijn staat ook niet achteruit, maar dwars en dat is ook het geval met de landvast. We vinden we het allesbehalve plezierig om zo te liggen en we besluiten weer weg te gaan. Het derde plekje is niet aantrekkelijk, want de kust is volkomen vlak en we wanen ons ergens in Friesland.
Hoewel het bijna niet waait varen we toch maar door naar Nortällje en op de zuidoever van het water zie ik, tenminste dat denk ik, de gasthaven met een lange steiger waar we de boot lanszij afmeren. De haven is groter dan verwacht en ik ga de havenmeester maar eens zoeken. Als ik iemand vraag waar het havenkantoor is krijg ik te horen dat het de haven is van het 'Nortälje Segelsällskap' en dat de jachthaven een paar honderd meter verder is. We kunnen het zien vanaf de plaats waar we staan. Ik vraag hem of het een bezwaar is als we die nacht blijven liggen. Hij vindt het prima, maar er is een hek dat op slot is gedurende de nacht. Nu voor ons geen enkel probleem, want dan slapen we toch.
De volgende dag varen we het stukje verder, en verkennen eerst de ligplaatsen bij de drijvende steigers bij het restaurant Havspiren en daarna de ligplaatsen in de stad. Beide plekken zijn onderdeel van de 'Norrtälje Gästhmn', maar de plaatsen bij het restaurant lijken ons het beste. We meren af met achteruit een ankerboei, maar de bordjes 'gereserveerd' zie ik pas als we al vastliggen. We verkassen, nadat we eerst een stortbui hebben laten passeren, naar een plekje tussen twee andere boten en moeten daarbij gebruik maken van een achterboei waar ook al een van de andere boten aan heeft vastgemaakt, overigens een normale situatie hier. Hierna zijn we bezig met wat boodschappen doen en het op orde brengen van de boot.
We varen hierna twee weken met vrienden in de Stockholmse scheren. Lees hier over in: 2011 Varen met vrienden
