Tammisaari - Rosala
Ma 23 juni 2014 
Route Tammisaari Bjorko (klik!)
Maandag 23 juni 2014 vertrekken we vanuit Tammisaari naar de Turku archipel. Als eerste stopplaats hebben we Rosala op een afstand van 40 zm varen uitgekozen. Dit gasthaventje ligt mooi beschut voor het geval de wind gekke dingen zou gaan doen. Edoch, met de wind treffen we het deze dag helemaal niet, want wat er uit globaal het zuid-zuidwesten waait is weinig of niets.
Het mooie weer is in aantocht!
Het is zwaar bewolkt als we vertrekken, maar na een uurtje komt er een mooi blauw gat in de wolken dat steeds groter wordt. De rest van de dag is het prachtig weer met veel zon, alleen jammer dat het een motordag is. Het eerste deel van het traject is een zuidwestelijke koers, maar al tamelijk dicht in de buurt van Hanko, als we meer westelijk moeten varen, kunnen we kiezen om iets verder uit te kust te gaan om nog wat te kunnen zeilen, maar met 4 knopen wind heeft dat weinig zin. We blijven dan ook de binnenroutes volgen tot Hanko. Hierna hebben we de keuze voor een 9 meter diepe en brede route of een veel smallere en slechts 2,5 meter diepe route.
Aantrekkelijk, zolang er voldoende afstand is
Deze laatste route voert tussen rotseilanden door en is natuurlijk veel aantrekkelijker, ook omdat het 2 mijl korter is. Omdat de 2 mijl direct aan het begin kan worden geincasseerd besluiten we het eerste stukje van de 2,5 meter route te varen tot we de 9 meter route weer kruisen. De ondiepe route is echter zo interessant om te varen dat we bij de kruising niet afslaan maar doorvaren op de ondiepe route. Maar wat heet ondiep, nergens zien we die 2,5 meter ondieptes voorbijkomen. Hier en daar passeren we zeilboten die toch proberen met het weinige wind dat er is nog wat vooruit te komen. Het is bijna half vijf als we een achterboeitje oppikken in het haventje van Rosala.
Heel kunstzinnig aangegeven wie achter deze deur iets mag doen.
Rosala bestaat eigenlijk alleen uit een een steiger met aan beide kanten boeien om het achterschip aan vast te maken. Verder wordt er brandstof verkocht, kan er een drankje op een terras worden gedronken en is er een winkeltje waar de noodzakelijke zaken worden verkocht tegen best wel hoge prijzen. Verder zijn er natuurlijk sanitaire voorzieningen zoals toiletten, douches en een sauna die ondenkbaar is voor de Finnen.
In Finland betalen we het liggeld niet op basis van lengte, elke boot betaalt schijnbaar hetzelfde tarief. In dat tarief is vrijwel alles inclusief, zoals elektriciteit, water en douches. Aan het gebruik van de sauna hangt op veel plaatsen wel een behoorlijk prijskaartje, in tegenstelling tot wat we op vroegere reizen gewend waren. In Rosala moet echter voor alles apart worden betaald en met gebruik van elektriciteit en douches kunnen we het zelfs een prijzige ligplaats noemen.
Rosala - Björkö
Di 24 juni 2014
In de Baltic Sea Pilot wordt Björkö vermeld, vanwege de lagune waar heel goed kan worden geankerd. Het lijkt erg aantrekkelijk om daar eens te gaan kijken, tot ik op het tablet de toegang bestudeer. Er wordt een diepte aangegeven van 1,8 meter. Deze diepte vind ik ook terug op de papieren kaart.
Ondanks de 'ervaring' die we met deze dieptes hebben zoek ik voor de zekerheid toch een paar alternatieven. De afstand is naar Björkö is 25 mijl, maar mocht het niet lukken dan wordt het 37 mijl naar Korpoström.
Het traject van Rosala naar Björkö bestaat voor het overgrote deel uit een diepe route, alleen het laatste stukje is ondieper. Bij Björkö aangekomen wordt het even spannend als er een onweersbui overtrekt en het daardoor op een vrijwel windstille dag toch nog tegen de 5 Bf gaat waaien terwijl we dan just via dat stukje van 1,8 meter de lagune binnen moeten varen. Ook hier wordt de soep niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend. Rondom een westboei in de ingang daalt de diepte tot 2,8 meter, maar daarna, in de lagune, wordt het snel weer diep.
Achter in de lagune in de beschutting van wat bomen liggen een viertal jachten tegen de rotsen en daar is eigenlijk geen plaats meer. Ook omdat we eigenlijk nauwelijks ervaring hebben met het aanleggen tegen de rotsen, besluiten ons anker te droppen. Dat gaat uitstekend en met de rubberboot ga ik naar de kant om de informatie te lezen dat daar op een bord staat. Daar zit ook een stel te barbequen en als we aan de praat raken over deze plekken blijkt dat ook de Finnen ergens voor het eerst komen en iets uit moeten vinden. Ook zij steken 2 meter diep en ook zij waren uiterst behoedzaam naar binnen gevaren.
Bij de eerste paar honderd meter van de uitgezette trail zie ik al heel veel moois. De volgende morgen loop ik in alle vroegte de hele trail en maak veel foto's. Vooral aan de westzijde is het eiland oogverblindend mooi. Op bepaalde plekken zijn trappen en bruggetjes gemaakt om ergens langs te kunnen, maar soms moet er een metertje geklommen of afgedaald worden. Boven op de rotsen is er een schitterend uitzicht over de scheren en met het mooie weer kan ik kilometers ver kijken. Het is erg jammer dat het Hilda niet lukt om zo'n trail mee te lopen en meer dan een grote serie foto's te maken kan ik niet doen. We blijven 2 nachten in de lagune van Björkö liggen, maar dan gaan we weer verder.
Wat een rust en stilte, geen wifi, geen telefoonbereik
Een archeologisch museum. Is er iets mooiers?
Twee meter doorsnee, en gewoon door de natuur hier neergelegd
Een overzicht van de lagune
