Jensholmen - Sildaza 20 juli 2019, Jensholmen - Silda, 32 zm
Wat gaan we doen, blijven we nog een dag in de buurt of gaan we zaterdag rond Stattlandet, 'that's the question'. De weersites geven de doorslag. Zondag veel regen en de wind, hoewel nog steeds weinig, maar de wind gaat wel naar het zuidwesten en blijft daar ook wel even. Ook kunnen we veel wind verwachten begin volgende week.
Volgende vraag, welke bestemming? Maløy trekt ons niet aan en bovendien is het afwachten hoe druk het daar is. Aan de buitenkant van de steigers zal wel een plek te vinden zijn, maar met de passerende boten is het niet erg rustig. Silda is een beter uitgangspunt, maar dan moeten we er op een gunstig tijdstip aankomen, dus voor in de middag.
Bij vertrek is het een beetje mistig. De bergen komen er nog bovenuit
We vertrekken om 7 uur en het is mistig. Die mist blijft hangen tot bijna bij Stattlandet en Hilda vindt mist altijd een bedreiging. Ikzelf daarentegen zie het als een prachtige kans om wat mogelijkheden van de kaartplotter/radar uit te proberen.
Een overlay van de radar op de kaartplotter, gecombineerd met AIS is toch wel een welkome aanvulling op wat we hadden. Een aantal reflecties op het radarbeeld kunnen we nu soms wat beter identificeren. Maar ik zie ook reflecties op het scherm dat wel boten zonder Ais moeten zijn, want op de kaart is niets aangegeven. De diepte is meer dan de dieptemeter kan aangeven en het verplaatst zich ook nog eens.
Later is de mist dichter, nog net is het bovenste randje van Stattlandet te zien
Een half uurtje later is de mist achter ons en zien we Stattlandet op de horizon
Een fijne wandeling op Silda
De trail wordt aangegeven door paaltjes met rode bovenkanten
Het laatste stuk rondom Stattlandet en naar Silda is het zicht weer terug en om ca kwart voor twee liggen we tegen de steiger. De volgende dag blijven we liggen en loop ik een redelijke vlakke trail over het eiland. Hilda heeft geen zin en blijft lekker aan boord. Wel draaien we de boot nog even om met de punt in de wind te liggen. Het starten van de motor geeft daarbij problemen en ik ben er allesbehalve gerust op, omdat het steeds een zaak was van sleutel op 'on', even voorgloeien, starten en lopen.
Vanaf een bankje met een mooi overzicht over de haven
De volgende morgen start ik zelf en ook dan moet er lang worden doorgestart voordat de motor aan slaat. Er valt ons verder niets op, geen rookwolken of wat dan ook. Het bevalt me niets. Door mijn hoofd schieten de woorden: "Houston, we have a problem". Hoewel de motor nu normaal stationair draait laat ik in gedachten de startprocedure nog even aan me voorbijtrekken. En dan realiseer ik me dat ik de uitslag van de 12V meter tijdens het voorgloeien niet heb zien terugzakken, zoals dat normaal wel het geval is.
Als er niet wordt voorgegloeid, dan zou dat een verklaring kunnen zijn voor het het moeizaam starten. We vertrekken nog niet en met de universeelmeter doe ik een aantal metingen waarbij ik wel degelijk spanning meet op de gloeipluggen. Op de volgende (anker)plek wil ik de metingen nog eens over doen omdat ik mijn bevindingen nauwelijks kan geloven want ik vrees de oorzaak te weten. Wegkomen vanaf dat ankerplekje zal wel lukken want met wat doorstarten krijgen we de motor immers wel aan de praat.
Botnane: omgeving
In het haventje van Botnane aangekomen hoeven we niet te gaan ankeren, want er is een kleine drijvende steiger, eigenlijk net te klein voor de HQ, maar we leggen de boot met springen toch goed vast. Daarna herhaal ik mijn metingen met verwijderde bedrading. Ik meet vier kapotte gloeipluggen. Ik kan het me bijna niet voorstellen, maar met behulp van internet weet ik dat mijn meetmethode goed is. Maar over verhalen op internet over het moeizaam vervangen en mogelijk afbreken van de pluggen word ik niet vrolijk.
Lees details op: "Houston, we have a problem"
