De verdere tocht noordwaarts dit jaar gaat langs de kust van de provincie Trøndelag, globaal van Trondheim tot Rørvik, een totale afstand van zo'n 200 km. We hebben dit traject in drie stukken verdeeld waarvan twee langere en een korte. De havens die we gepland hebben zijn ons alle drie bekend omdat we er vaker, soms meerdere keren zijn geweest.
Børøysund - Kuringvågen, Revsnes 7 juni 2019, 39 zm
Ons doel vandaag: Kuringvågen marina
Vanuit Børøysund gaat de tocht vandag naar Kuringsvågen bij Stokksund, voor ons een erg bekende plek, o.a. toen we in 2005 daar een deel van de verstaging van de vorige boot hebben vervangen. in Børøysund is een steiger met een dieselpomp met kaartautomaat. Daar willen we de dieseltank bijvullen, maar willen en kunnen zijn twee verschillende dingen. Het is bijna laag water en achteruit varend geeft de dieptemeter al 2.4 meter aan als we er nog lang niet zijn. We varen weer weg omdat we zeker weten dat we Kuringsvågen deze dag wel zullen halen.
Op dit zelfde schuurtje zagen we in 2005 voor het eerst stokvis. Ook nu hangt er iets.
Buiten de haven zet ik het eerste waypoint verkeerd en we maken een kleine omweg voordat we de juiste richting te pakken hebben.
We zeilen want het waait zowaar 14 knopen uit het westen en dat is halve wind. We zien meer dan 7 knopen op het log en hopen dat het zo mag blijven vandaag. Ik weet echter dat de wind al snel zal afnemen en dat we later op de dag regen zullen krijgen. Deze keer hebben de weerdeskundigen het goed. Hoewel de zeilen nog een tijdje staan zakt de wind gedurende de reis helemaal weg en regen komt daarvoor in de plaats.
Onderweg heb ik zowaar de gebruiksaanwijzing van de C80 plotter nodig om bepaalde zaken op de plotter af te beelden, iets dat maar zelden voorkomt.
Er is nog een andere uitdaging: ik moet gaan uitzoeken op welke wijze filters in het nmea netwerk moeten worden ingesteld, want diverse meldingen worden herhaald afgebeeld, nadat ze al zijn bevestigd. Als voorbeeld: nadat het bericht 'Waypoint bereikt' is bevestigd verschijnt deze boodschap nog zeker wel 3 tot 5 keer kortstondig op de plotter, gepaard met de bijbehorende irritante piepjes. Bevestigen hoeft dan niet meer maar het is vervelend.
Ook hier stijgt en daalt het water behoorlijkDe vraag waar we kunnen tanken wordt beantwoord met de Embark app van C-map. Deze app geeft netjes aan dat bij Coop in Stokksund getankt kan worden. De Navionics app is onbruikbaar, in ieder geval langs de Noorse kust. 'Restaurants & Bars' of 'Shops' geven een rijtje resultaten, maar als het om 'Fuel' of 'Repairs' gaat is het resultaat in vrijwel alle gevallen 'Sorry, geen resultaat'. Voordat we de laatste mijl naar Kuringsvågen afleggen maken we dus maar even vast bij Coop om daar een behoorlijk aantal litertjes diesel in de tank te gooien. In Kuringsvågen ligt slechts één zeilboot die wat later vertrekt, maar we krijgen al snel gezelschap van een Engels jacht, de 'Zipee Too', waarmee we later tijdens de reis nog een paar keer aan dezelfde steiger liggen.
Kuringsvågen - Bessaker, 8 juni 2019, 17 zm
Breien staat hoog in het vaandel. Ze breien hier zelfs boten.
De tocht van Kuringsvågen naar Bessaker is motoren tegen de wind en de stroom in. Hoewel het slechts 17 mijl is vinden we het prima dat we er zijn, temeer omdat het ook nog erg regelmatig regent. Het Engels jacht dat vrijwel gelijk met ons vertrekt had het na 10 mijl al gezien en gaat op een ankerplekje bij Roan achter zijn anker liggen.
In Bessaker leggen we aan bij de Matkroken supermarkt die daar wat ligplaatsen heeft en waar we in 2012 een paar dagen lagen. De eigenaar van de supermarkt is een Nederlander waar we toen regelmatig mee gesproken hebben.
We zijn erg benieuwd of hij ons nog herkent en wij hem. Als ik in de winkel kom kijken we elkaar aan en er is direct herkenning. Hij komt op ons af en we frissen onze geheugens weer even op. Jammer genoeg is zijn Russische vrouw met hun aangenomen twee dochtertjes naar Rusland terug omdat er paspoort problemen zijn.
Een panorama vanaf de berg
Bessaker -Ottersøy, 9 juni 2019, 46 zm
Van Bessakker naar Ottersøy is een tocht van 46 zm. Een deel van de route is nog tussen rotseilandjes maar vanaf Saetervika tot aan Rørvik varen we over de Folda, een gebied zonder bescherming vanaf de zeezijde. Deze keer is het rustig en met gemiddeld 7 knopen wind komen we prima over deze vlakte. Een bijzonder moment beleefden we toen een reusachtig grote vinvis vlak bij de boot opdook en even zo snel weer was verdwenen. Het dier had minstens een lengte van een meter of zes à zeven. Jammer genoeg zag ik het beest te kort om met mijn ongeoefend oog een goede omschrijving te kunnen geven. Wat heel duidelijk was dat de afmetingen van dit dier vele malen groter waren dan de bruinvissen en andere dolfijn-achtigen die we met regelmaat hebben gespot.
De brug bij Rørvik
Ottersoy - Moyhamna, 11 juni 2019, 41 zm
De windrichting verandert niet, nog steeds noordelijk, maar de windsterkte is redelijk om er tegenin te varen. We vertrekken met als doel Moyhamna, een mooie ankerplek vlak ten noorden van de berg Torghatten. Er is ook een kleine steiger waar aan weerszijden precies één boot kan liggen. We hopen dat er een plekje vrij is aan de kleine steiger en dat we daar kunnen vastmaken want ik wil erg graag nog eens door het gat dat dwars door de berg gaat wandelen.
De afstand van het haventje tot de berg is zo'n 7 kilometer en te voet vind ik dat toch wel iets te veel voor mijn versleten enkel, dus het fietsje moet mee. Als we moeten ankeren moet de fiets in de rubberboot, en hoewel niet onmogelijk is het toch een heel gedoe.
Af en toe groene oases onderweg Vanuit zeilersoogpunt is de tocht die dag redelijk saai. De eerste 25 mijlen wijst de windmeter steeds minder dan 7 knopen en daarna trekt het een ietsje aan.
Tijdens de tocht zien we wel een groeiend aantal 'fishfarms' ofwel 'fiskeanlegg'. De redenering die ik regelmatig hoor "er verandert toch niets daar", gaat misschien wel op voor de rotsen en lichten hierop, maar het gaat niet op voor deze fishfarms, want in bepaalde gevallen zijn doorgangen tussen rotseilandjes zelfs afgesloten voor nautisch verkeer. De gestippelde rechthoekjes, waar deze 'farms' op de kaarten mee worden aangegeven, zijn dan wel belangrijk. Wel verschijnen er soms virtuele AIS boeien die de fishfarms afbakenen op de plotter en op het AIS display, maar lang niet alle fishfarms hebben deze virtuele boeien.
We hebben geluk, want in de inham van Moyhamna zien we dat het kleine steigertje zelfs helemaal vrij is, hoewel er wel een jacht achter z'n anker in de inham ligt. In verband met de diepte varen we voorzichtig naar het steigertje en maken vast. Na het avondeten fiets ik naar berg Torghatten om naar het gat te klimmen. De vorige keer dat we hier lagen is het niet gelukt omdat ik de Noorse aanwijzingen op een bord onvoldoende begreep en als gevolg daarvan naar een andere plek was geklommen waar ooit een vliegtuig tegen de berg was gevlogen. Nadat ik toen weer beneden was had ik de puf niet meer om nog naar het gat te klimmen.
Deze keer heb ik het goede pad omhoog wel te pakken en het is een geweldige ervaring om vanuit het gat de omgeving te zien. In de Noorse mythologie bestaat een mooi verhaal hoe het gat in de berg is ontstaan. Het bewuste verhaal kunt u hier lezen. Geologen hebben een wat meer wetenschappelijke verklaring. Het gat in de berg is ontstaan tijdens de ijstijd. Door erosie van water en ijs werden de poreuze rotsen aan de binnenkant uitgesleten. De hardere rotsen bovenaan hebben het water en ijs doorstaan. De foto's hieronder geven een indruk van het binnenste van het gat.
Het gat van binnen naar buiten
Uitzicht naar de andere kant
Het wandelt niet echt gemakkelijk door het gat
De verhouding met de kijkers laat zien dat het geen klein gaatje is
