3 juli 2019, Tranøy - Nordskot,32 zm
Opnieuw een dag met weinig wind. We varen deze dag naar een bekende plek: Nordskot. De hele reis horen we de motor zijn monotone brom produceren, terwijl er qua navigatie het grootste gedeelte niet zoveel valt te doen. Het is een kwestie van: een waypoint zetten, goto waypoint driehonderd zoveel, tracking actief en de boot gaat z'n gangetje, mijl na mijl over diep water.
Alleen . . . . constant alert blijven en geen 'Wouter Verbraak Vestas' fout maken is essentieel. Ook langs de Noorse Vestfjorden kust zitten harde stukjes vlak onder of boven de oppervlakte.
Al dicht in de buurt van Nordskot vlak voordat we tussen de rotsen door moeten varen zie ik de dieptemeter snel minder water aangeven en ik zie bovendien een plekje met onrustig water vooruit. We naderen op de plotter 'blauw' water (5m diepte) met in het midden een rots, volgens de kaart op +10 cm, die het onrustige water veroorzaakt.
Eigenlijk een situatie die we regelmatig tegenkomen, maar deze keer was ik me er minder ver van tevoren van bewust. Ik kan de boot er netjes langs sturen, maar je zou maar net te laat zijn . . . .
Na de slingertocht tussen de rotsen door komen we in Nordskot en het mooiste plekje daar is nog vrij. Niet zo'n wonder overigens, want we zijn de enige gastboot daar. Die avond, tussen 12 en 1 zie ik voor de tweede keer de middernachtzon naar zijn laagste stand zakken en vervolgens weer omhoog gaan, een vreemde gewaarwording dat de zon niet onder gaat. Maar boven de poolcirkel is dat normaal.
4 juli 2019, Nordskot - Bliksvær, 41 zm
Het niveau in de dieseltank zakt. We willen niet uitproberen hoe ver we kunnen gaan en daarom zoeken we uit waar we kunnen vullen. In Nordskot zou het kunnen als we aanleggen bij de plek waar de snelboot ook aanlegt, maar dat vind ik een ongeschikte plek. Steigen Olje In Helnessund is, zoals ik het inschat, beter berekend op jachten. We gaan daar dus maar naartoe.
Na ruim 8 mijl varen zien we daar een uiterst kleine 'Flyttebrigge' waar we de HQ tegenaan leggen. Hierna is het de vraag of onze kaarten worden geaccepteerd. Van mijn pinpas is de betaalautomaat niet onder de indruk en er rolt een stukje papier uit waar in het Noors op staat dat de pas geweigerd is. Gelukkig wordt de credit kaart (met pincode) wel geaccepteerd en kan ik tanken.
In Noorwegen zit er vaak een limiet op het bedrag en ook hier, bij 1200Nkr stopt de toevoer van diesel. Gewoon de vulpistool in zijn houder en opnieuw alle credit kaart handelingen uitvoeren en er kan een tweede hoeveelheid worden getankt. Gelukkig staat de houder van het vulpistool hier op de steiger en niet op land. Vooral bij laag water is het nogal een klus om het pistool en de slang via de schuine loopbrug even in de houder op de kant terug te zetten. (Ik zag eens hoe een Noor deze klus omzeilde: even de vulpistool van de er naast staande pomp lenen tijdens de credit kaart handelingen)
Vanaf Helnessund varen we eerst tussen wat rotseilandjes door, daarna aan de westkant van Landegode langs en vandaar naar Bliksvær, een eilandengroep op ruim 5 zm ten westen van Bodø.
We kunnen een groot gedeelte zeilen, weliswaar met een zwakke achterlijke wind, maar na zoveel motoruren is het best fijn. We waren er op voorbereid dat Bliksvær misschien onvoldoende ruimte voor de HQ zou kunnen hebben en we door zouden moeten varen naar een volgende plek maar niets is minder waar.
Tot onze verwondering is de drijvende steiger waar we kunnen vastmaken een heel erg goede, stevig, hoog en robuust. Zelfs een elektriciteitsaansluiting ontbreekt niet.
Bliksvær is tesamen met een aantal andere eilanden sinds 2002 een natuurreservaat. Het beslaat een gebied van ca 43000 km2 waarvan 37000 km2 zee. Ik kan een korte wandeling maken over een onverharde weg die vanaf de aanlegplaats van de snelboot in twee richtingen wegloopt tesamen ongeveer 2,5 km lang is.