In Peterhead van maandag 20 mei 2019 t/m vrijdag 25 mei 2019
In de loop van de morgen trekt de dichte mist redelijk snel weer op. Ik breng het grootste gedeelte van de dag gestrekt door om het tekort aan slaap weer in te halen. We overleggen wat een goede keuze zou zijn voor de oversteek naar Noorwegen. Vanwege Hilda's voorkeur voor dagtochten hebben we bedacht dat we via Wick, Kirkwall op de Orkneys, Fair Isle, Lerwick op de Shetlands naar Baltsound op Ulst zeilen. Vandaar willen we dan de overtocht naar Noorwegen maken en we hopen dan ergens bij Stadlandet op de Noorse kust te landen.
Dinsdag denken we niet aan vertrekken, omdat de wind uit het noordwesten waait, en dat betekent kruisen naar Wick, nee dus. De wind is, volgens de weersites, niet van plan om uit een andere richting te gaan waaien en aan kruisen hebben we niet zoveel zin als de afstanden groot zijn. Ik begin de mogelijkheden van de havens aan de Moray Firth te bekijken en ook met tips van andere zeilers hier lijkt het of Whitehills op 37 mijl afstand toch een mogelijkheid is om weer een stapje te maken. Alternatieven zijn Mcduff en Buckie, maar dat zijn vissershavens en eigenlijk wat minder geschikt voor jachten.
Als ik woensdag morgen alles nog eens op een rijtje zet kan ik weinig voordelen vinden voor een volgende haven, want gezien de weerberichten voor donderdag en vrijdag zullen we daar verwaaid liggen. Het havengeld is aanzienlijk hoger en de afstand tot Wick of Kirkwall is nauwelijks minder. We besluiten in Peterhead te blijven.
Woensdagmorgen komt er een 15 meter aluminium boot binnen met achterop een grote Nederlandse vlag. Ik help met aanleggen en zit tien minuten later al bij hen aan de koffie. Het klikt erg goed met Seth en Karin, het stel dat met de boot vaart. Het is 's avonds gezellig bij ons aan boord en het wordt laat. Donderdagavond gaan we bij hen aan boord verder waar we gebleven waren. Natuurlijk wordt de boot bezichtigd. Zij hebben al veel werk aan de boot verricht en we zien allerlei slimmigheidjes die ze overal voor hebben bedacht. We staan staan ongelovig te kijken wat de twee meter lengte meer aan extra ruimte oplevert ten opzichte van onze 13 meter.De grote deksalon waar je binnen kunt sturen lijkt mij heel plezierig als het buiten minder goed weer of koud is.
Die donderdag loeit het behoorlijk en ik zie windsnelheden van tegen de 30 knopen op de teller. Geen weer om te vertrekken dus. Ik voer een reparatie aan het teakdek uit: een stukje rubbernaad hecht niet meer goed. Ik verwijder een stukje oude naad en rubber het opnieuw. Daarnaast vermaken we ons met de gebruikelijke bezigheden, zoals lezen en werken aan de website.
Vrijdag laten de gribfiles en de weersites een wat beter weekend zien maar de windrichting om naar de Shetlands te varen is nog steeds (te) hoog. De omstandigheden om de oversteek naar Noorwegen te maken zijn echter redelijk gunstig, een goede wind tot halverwege,dan een stuk met weinig wind en vervolgens bij de Noorse kust, begin 5Bf ca (20kn), maar wel wat hoger inkomend. We besluiten dan om vanaf Peterhead de oversteek te maken en we mikken op aankomst in de Korsfjord, iets zuidelijker dan Bergen. Als blijkt dat de wind voor de kust toch te hoog inkomt kunnen we nog altijd afzakken naar de Selbsfjord of zelfs naar de Bømlofjord. De opties, afhankelijk van de windrichting voor de kust.
Vertrek : za 25 mei 2019 06:00 uur,
Aankomst : zo 26 mei 2019 22:00 uur,
Afstand 271 zm in 40 uur met gem 6,77 kn/uur
Zaterdagmorgen 25 mei 2019 varen we om 6:15 's morgens tussen de havenhoofden van Peterhead. De lucht is zwaar bewolkt en het waait eerst zwak maar iets verder van de kust trekt de wind aan naar 13 kn. de zeilen beginnen lekker mee te trekken, we zetten de motor uit en de snelheid loopt dan al snel tot boven de 7kn. Hoewel we de windvaan hadden kunnen gebruiken zetten we toch de Raymarine 1000 op de windvaanstuurinrichting omdat we zo een stabieler koers varen met de ruime wind overbakboord.
Om 11:00 uur hebben we het eerste platform dwars. Een oranje bevoorradingsschip ligt precies op onze koers. Volgens de AIS gegevens stoomt de boot met 0,1 a 0,2 kn maar de boot blijft precies op onze koerslijn en de CPA blijft 0,1 zm over bak of stuurboord. Uiteindelijk verleg ik de koers maar een graad of 5 noordelijker en als ik hem voorbij ben vaart hij weg. Het leek wel pesterij want veiligheid is geen item omdat ik meer dan een mijl buiten de 'restricted zone' voer, maar het zal wel inbeelding zijn geweest. De hele morgen varen we met gem 17 kn wind en de bootsnelheid ligt tussen de 7 en 8 kn, maar voor in de middag zwakt de wind af naar zo'n 13 kn en daarmee zakt de snelheid ook een knoop en zo blijft het de rest van de reis tot bij de Noorse kust waar de wind weer aantrekt tot gemiddeld zo'n 19 kn.
Rond middernacht als we op een afstand van zo'n 2 zm vanaf het platform Brae B 16/7A zijn krijg ik een marifoon oproep "Horizon Quest, are you keeping the right course?". Ik lig prima op de koerslijn die een ietsje ten noorden van de 'restricted area' langs loopt. "Yes sir, my course line is just north of the 'restricted area', but thanks for the message! ". "Oke, Horizon Quest, it was just an attention call. Have a pleasant trip". Voor de gemoedsrust van de guard verleg ik de koers toch iets noordelijker, we varen immers ruim.
Hierna komen we alleen nog dicht langs de Balder site na 40 zm, maar bij het platform produceert mijn telefoon plotseling een piep. Hoe is het mogelijk 100 zm van de kust. Jawel een sms van KPN, er kan gebeld worden. Voor bijzondere omgevingen worden echter ook bijzondere prijzen gevraagd. Ik laat het downloaden van nieuwe gribfiles maar even achterwege De rest van de tocht tot aan de kust zien we alleen maar water en platformen op erg grote afstand. Uitgezonderd de schepen die vlak bij de boorplatformen liggen of varen zien we welgeteld 2 zeeschepen en een mega vissersboot. Op de AIS monitor heb ik het 'Off shore' profiel ingeschakeld met onder andere een erg ruime guard cirkel. Het AIS alarm wordt dan al geactiveerd als schepen of booreilanden nog op grote afstand zijn. In een hoekje in de kuip dut ik af en toe even in. Om resp 2 en 3 uur in de nacht trek ik het eerste en daarna het tweede rif in het grootzeil omdat de wind in het 5 Bf gebied terecht komt en niet meer achterlijk maar dwars inkomt. Vanaf zondagmorgen komt de wind echt uit het noorden maar wel met mate, zo'n 12 knopen. We zeilen dan 60 graden aan de ware wind en dat komt de snelheid niet ten goede. Het gemiddelde dat mooi boven de 7 knopen lag daalt gestaag tot onder de 7. Om 15:00 uur zijn we aangeland in het gebied met weinig wind en motorzeilen we twee uurtjes. Daarna trekt de wind weer aan, en dichter bij de kust hebben we de 5Bf weer goed te pakken maar ook iets hoger en met 50 graden aan de ware wind zeilt het niet erg lekker meer. Als we wat van de koers afdwalen naar het zuiden laten we de motor met 1400 toeren meetrekken om in de buurt van 6 knopen te blijven en de hoogte te houden. We zijn blij als we in de beschutting van de Korsfjord komen en een paar mijl verder is van de harde wind niet veel meer te merken. We maken iets na tienen in de avond vast in het haventje van Kleppevika, waar we twee keer eerder zijn geweest. De overtocht van 271 zm heeft 40 uur geduurd en de gemiddelde snelheid was 6,77 kn/uur.