di 30 juli 2019, Kopervik - Skudeneshavn, 18 zm
Kopervik - SkudeneshavnNa een mooie anker middag en nacht vertrekken we voor de 18 zm naar Skudeneshavn. We zijn daar in 1999 voor het laatst geweest en zijn benieuwd of we na 20 jaar nog iets herkennen. Bij vertrek is het zicht nogal matig omdat het wat mistig is. De mist trekt echter snel op en we motoren, ja alweer, het hele stuk. direct na binnenkomst zien we een jachthaven met aan de buitenkant een lange steiger met de tekst "Gjestebrygge" en daar leggen we dan maar aan. Er is tegen verwachting plenty ruimte. We spreken af om even een brood te kopen en als een ligplaats in de stad er beter uitziet gaan we alsnog daar naar toe.
Vanaf de Kiwi winkel kunnen we de haven redelijk overzien en we zien geen reden om te verkassen. Uiteindelijk blijven we daar een extra dag liggen ondanks dat er behalve bolders op de steiger niets is, zelfs het clubhuis is op slot, dus geen sanitair. In vergelijking met ligplaatsen in de stad best een relatief dure plek. Tijdens een wandeling probeer ik iets van herkenning boven te krijgen, maar het lukt me niet. Ook mijn poging om de batterij van mijn horloge te laten wisselen lukt me niet, de 'Primera' winkel doet het niet meer 'te veel gedoe'. Bij de juwelier kan het wel maar de baas is met vakantie, jammer dus. Er is een tijd geweest dat een horloge met zo'n knopje aan de zijkant gewoon opgewonden kon worden, dat waren nog eens tijden!
do 1 aug 2019, Skudeneshavn - Tananger, 17 zm
Skudeneshamn
Donderdagmorgen varen we van Skudeneshavn naar Tananger. Navionics leidt ons met z'n 'dock to dock' route via de kortste afstand en dat is ten westen van Kvitsoy langs, de eilandengroep waar vroeger enorm grote antennes op stonden.
Daarna gaat het tussen een aantal rotseilandjes door die ten westen van Tanager liggen. Tussen rotseilandjes rond Kvitsoy zien we grote stroomwervelingen en zelfs draaikolken die we op deze plek eigenlijk niet verwacht hadden. Ongelofelijk onstuimig water zien we als we vlak langs een onderwaterrots van 4,5 meter varen. Ook maakt de stuurautomaat af en toe heftige stuurcorrecties. In Tananger is het onverwacht rustig. Er is plaats zat en we schuiven de Horizon Quest in een van de mooiste boxen die Tananger te bieden heeft. We zijn niet erg actief, een paar boodschapjes halen, niet een maar meerdere praatjes met een Deen die blijkbaar net zoveel van tokken houdt als ik totdat z'n vrouw er een eind aan maakt omdat die twee ergens een afspraak hebben. Omdat ik toch een horloge om mijn pols wil hebben die vaker dan twee keer per 24 uur de juiste tijd aangeeft doe ik hier een nieuwe poging. De juwelier hier doet alleen aan sierraden en suggereert dat de 'winkel van sinkel' vlak tegenover heel misschien kan helpen. En warempel, het lukt. Geen nieuw batterijtje maar een compleet horloge voor omgerekend €19,99, en het ding ziet er nog best goed uit ook. Later in de vroege avond help ik bij het aanleggen van een boot, tezamen met de oudste van drie Duitsers die daar een uurtje eerder binnen kwamen. Tijdens het vastmaken van de landvasten wisselen we een paar woorden , zoals dat gebeurt als je met dergelijke klusjes bezig bent. De volgende dag zou ik daar nog even goed over nadenken, maar daarover later.
vr 2 aug 2019, Tananger - Egersund, 37 zm
Tananger - Egersund 
FeisteinAlle weersites beloven ons een mooie zeildag en dat wordt het ook. Er staat een achterlijke wind die gedurende de reis varieert tussen 13 en 18 knopen. Het eerste stuk hebben we te maken met een wind waarbij we de zeilen net niet over beide boegen kunnen zetten, maar nadat we Jaerens Rev voorbij zijn en de koers verandert gaat de spiboom in het voorzeil en zeilt het als een speer. Ik ben allesbehalve een wedstrijdfreak, maar ik vind het toch wel leuk als een 43 voeter van een recent jaar, die vrijwel gelijk met ons vertrekt uit Tananger, steeds verder op de achtergrond verdwijnt.
In Egersund ankeren we in de Kvernavågen, een plek waar we al meerdere keren hebben gelegen. Er liggen een behoorlijk aantal Noorse motorboten langs de twee steigers aan de kant. Na ons komen nog twee zeiljachten en een catamaran ankeren. Helaas wordt het daarna een heksenketel. Het Duitse jacht met de 3 mannen, waar ik de avond ervoor in Tananger nog met de oudste zeiler een paar woorden had gewisseld, vaart bij ons langs en ik roep: "Herrlich gesegeld..?". Ik krijg 3 duimen omhoog. Edoch, nauwelijks 100 meter verder klinkt plotseling veel geschreeuw en Noren schieten vanaf de kant toe met hun motorboten. Een dame in bikini klimt vanaf een motorboot op het Duitse jacht, direct gevolgd door een man. We hebben niet direct door wat er aan de hand is, maar als ik de dame ritmisch pompende bewegingen zie maken weet ik het. Hartstilstand!
De heli boven de boot Het reanimeren wordt al gauw overgenomen door een man die onvermoeid doorgaat. Na ongeveer 20 minuten is de SAR compleet aanwezig, als eerste hangt een helikopter vlak boven onze boot. Daarna verschijnt op volle snelheid een kleine reddingboot met hulpverleners, direct daarna de grote reddingboot de 'Kristian G. Jebsen', en vervolgens ook nog twee waterschooters met daar op ook weer hulpverleners met grote koffers op hun rug. De kleine reddingboot zet mensen over op het jacht die het reanimeren overnemen en voortzetten. De helikopter blijft boven land hangen en laat twee hulpverleners zakken die uiteindelijk niets hebben kunnen uitrichten.
de 'Kristian G. Jebsen' paraat
Na een minuut of tien wordt de oudere man, want die is het ik zag het aan zijn kleding, op een brancard, al reanimerend, overgeheveld naar de kleine snelle reddingboot en met grote snelheid afgevoerd. Tijdens al deze activiteiten is het jacht met de vaartuigen eromheen tot op zo'n 50 meter afstand van onze boot gedreven. Alle vaartuigen vertrekken hierna inclusief het Duitse jacht met twee erg somber kijkende opvarenden. Ik ben bang dat hij het niet gehaald heeft want al met al is er wel een half uur gereanimeerd.
