Vlieland-Terschelling, 12 juni 2023
Maandag 12 juni vertrekken we na 2 nachten ankeren onder Vlieland om half zes. Het weer lijkt goed voor de Noordzee, alhoewel de richting te wensen overlaat. Nadat we sw oostpunt van Vlieland gerond hebben gaan de zeilen omhoog en met de stroom mee varen we in NW richting. Na een halfuurtje slaat echter het noodlot toe. We steken de Westergronden over op een plek waar de kaart 3 meter LAT aangeeft. We zien steeds 4 tot 4,5 meter op de dieptemeter, maar plotseling binnen enkele seconden gaat de diepte naar 2 meter en lopen we vast op een zandrug. Direct de boeg 180 graden gedraaid en met de motor vol bij proberen we het diepere water weer te vinden. Met veel motortoeren maken we langzaam wel voortgang, maar dieper water vinden we niet. Achteraf dachten we terug te varen in zuid-oostelijke richting, maar we hebben we te weinig rekening gehouden met de stroom die ons, met de weinige voortgang, voornamelijk in westelijke richting op de zandrug houdt. Na een relatief korte tijd stopt de motor plotseling en wil ook niet meer starten. Door het hoge toerental van de motor hebben we beiden de alarmpieper, de waarschuwing voor de te hoge motortemperatuur, blijkbaar niet gehoord.
Om een lang verhaal kort te maken, na een oproep naar de kustwacht, komt een berger ons lostrekken en brengt ons naar Terschelling. Onderweg naar Terschelling, gesleept door de berger, raken we opnieuw kortstondig de bodem. De kaart geeft hier een LAT-diepte aan van 9 meter! Van de berger hoor ik later dat ook hij daar absoluut deze ondiepte niet had verwacht, maar zo zegt hij, het zand is de laatste tijd ongelofelijk in beweging en wij blijken één van de zovelen te zijn die ze de laatste weken hebben moeten lostrekken. Een schrale troost.
Terschelling-Franeker, 12 juni 2023
Op Terschelling konstateren we dat de koppakking eruit geblazen is. De motor krijgen we daar nog wel gestart, maar er ontstaan grote bubbels in het koelwater en daarmee is de oorzaak van het stoppen van de motor duidelijk. Hier kan een dergelijk probleem niet worden geklaard en na contact met de verzekering sleept het bergingsbedrijf ons naar Harlingen. In de buitenhaven worden we overgedragen aan de sleepboot van Shipdock Draaisma die ons naar Franeker brengt. De motor wordt nog een keertje gestart en opnieuw wordt ook daar geconstateerd dat de koppakking inderdaad naar de eeuwige jachtvelden is vertrokken. Eén en ander betekent dat de cilinderkop waarschijnlijk moet worden afgevlakt op een freesbank en dat de kop in ieder geval naar een revisiebedrijf moet voor controle. Opnieuw overleg met de verzekering levert een accoord op voor reparatie. Om de schade te beperken mag ik zelf, tegen betaling van een ongelofelijk hoog uurtarief (€17,50), zoveel mogelijk werkzaamheden verrichten.
Franeker, 12 - 27 juni 2023
De motorruimte is weer schoonDe volgende dag demonteer ik eerst alle onderdelen die nodig zijn om de cilinderkop te verwijderen en daarna de cilinderkop zelf. De koppakking is inderdaad "naar de filistijnen". Hierna controleren we de cilinderwanden en we zien dat één van de cilinders er niet uitziet als de anderen, het lijkt een lichte beschadiging. Hierop valt het besluit om de complete motor ook naar het revisie bedrijf te brengen. Gelukkig heeft Draaisma goede contacten met een gerespecteerd revisiebedrijf en daar belooft men er direct aan te gaan beginnen. Aan mij de taak om ook de andere zaken rond de motor de demonteren. Vervolgens hijsen we de motor uit en boot en gaat de motor min of meer 'in onderdelen' naar het revisiebedrijf in Joure. Nu de motor niet meer aanwezig is kan ik de motorruimte, die na de storing er niet meer uitzag, weer blinkend schoon maken.
Al heel snel horen we dat er met de motor zelf niets ernstigs aan de hand is, de lichte beschadiging stelt niets voor. Omdat de motor bij het revisiebedrijf is gaan we voor een completere revisie, omdat de urenteller toch ook de 2000 uur al gepasseerd is (2000 uur is vergelijkbaar met een auto met 120.000 km op de teller met veel koude starts en voornamelijk korte ritten) . Eén en ander betekent dat de cilinderwanden worden gehoond en de vier zuigers, compleet met de zuigerveren worden vervangen. Uiteraard wordt de cilinderkop gevlakt en de koppakking vernieuwd.
Het bestellen van de onderdelen en de werkzaamheden aan de motor kosten wel twee week, maar maandag de 26 juni wordt de motor weer opgehaald en kunnen we beginnen met het terugplaatsen in de boot. Opnieuw helpen de mannen van Draaisma om de motor op z'n plek te krijgen, maar daarna kan ik zelf alle aansluitingen gaan maken. Hierna is het sleutel draaien en lopen. Het leed is geleden.
De kosten van zo'n revisie zijn behoorlijk en gezien de leeftijd van de motor, al weer 9 jaar, vergoedt de verzekering de dagwaarde van de motor, in principe met aftrek van de waarde van de restanten. De verzekering komt me gelukkig tegemoet en vergoedt de dagwaarde met behoud van restanten. Om de dagwaarde vast te stellen zoekt de verzekering de goedkoopste aanbieding van deze motor en trekt daar 45% vanaf. Omdat ikzelf heel veel werkzaamheden heb verricht blijft de totale schade voor ons beperkt tot minder dan €600 inclusief mijn eigen risico. Een pak van ons hart!
