Henningsvær wordt ook wel het Venetië van de Lofoten genoemd. Van mij mag het, maar ik heb geen enkele gondel gezien. Vissersboten met stoere motoren erachter zijn er vele, maar een overeenkomst met Venetië zie ik niet direct. Een feit is echter dat de haven erg schilderachtig is en het aantal foto's dat van de langgerekte haven gemaakt zijn, moet ontelbaar zijn. Heel veel toeristen, en dat zijn er nogal wat, blijven staan en maken een foto. [caption id="attachment_9420" align="aligncenter" width="640"]
Een foto, ongeveer zoals deze, worden met smartfones, tablets en camera's in grote getale gemaakt
!! De WP caption
De tocht van Stamsund naar Henningsvær kunnen we prachtig zeilen. Met 15 knopen aan de wind glijden de 11 mijltjes erg snel onder de kiel door. We liggen om 11:00 uur al vast aan de steiger in het uiterste zuiden van de haven. Hilda doet boodschappen en ik heb wat poetswerk aan de boot te doen. [caption id="attachment_9421" align="alignright" width="300"]
Van afstand en vanaf de verkeerde kant
!! De WP caption
Wat later ga ik nog even kijken of ik een foto kan maken van de grote vuurtoren op de heuvel, waarvan we thuis een ingelijste foto aan de muur hebben hangen. Helaas lukt het nu ook niet en het verbod om het paadje dat naar de toren leidt te betreden is nog iets agressiever dan in 2012: Op het verbodsbord wordt beweerd dat er video bewaking is. Bovendien is het pad met een stalen hek afgesloten. Ik blijf dus maar uit de buurt. 's Middags krijgen we nog even bezoek van de 'Kim crew' die inmiddels ook in Henningsvær heeft vastgemaakt. We nemen eentje op de hernieuwde kennismaking en wisselen ervaringen uit. Zij zijn na Reine nog in een haventje geweest waar ik het met onze 2.20m diepgang niet zo zag zitten. Mijn pessimisme speelt me wel vaker parten en ook nu zoals ik begreep, maar ja wij houden nu eenmaal niet van 'grondberoeringen'.