Ook op de verdere terugreis willen we ons best doen om havens waar we op de heenreis ook al eens zijn geweest te vermijden. Dat is best lastig omdat we op de heenreis dit uitgangspunt ook al hadden, maar toen gebruikten we eerdere bezoeken als uitgangspunt. Verder is niet elke 'gjestebrygge' geschikt voor een diepstekende 42 voeter. Vanuit Svolvær, ons keerpunt, is het in ieder geval de eerste nacht gelukt. Niet dat we Helnessund niet kenden, want in 2005 waren we hier met onze Orion33 ook al eens geweest. In de 10 jaar was het haventje wel een stuk groter geworden en de aanlegmogelijkheden voor gasten was een stuk rianter.
Vanuit Helnessund vertrekken we een half uurtje vroeger dan normaal want we hebben 60 mijl te gaan. Tussen Bodø en Støttvær hebben we niet zoveel mogelijkheden en Bodø zelf staat niet op het lijstje. We hebben daarom besloten toch maar in Stottvær te overnachten, omdat we op de heenreis daar prima hebben gelegen terwijl de voorzieningen uitstekend waren. De eerste paar uren kunnen we nog zeilen met een zwakke achterlijke wind, maar als die wind later inzakt tot zo'n 6 knopen doet het zeil weinig meer. Het is bewolkt en we missen de zon, want met zon is de kust zoveel mooier.
!! De WP caption
Na een ietwat saaie dag maken we iets na zessen toch maar vast aan de oude steiger omdat we daar met de kop in de zwakke wind liggen en dat is nog altijd beter dan dwars op de wind aan de nieuwe steiger bij het restaurant. De toevalligheden zijn de wereld nog niet uit, want een uurtje later komt de 'Anticoma' voor ons aanleggen, de boot met de vriendelijke Noren die op de heenreis drie keer naast ons lagen: op Ona, in Kristiansund en in Børøysund en die daarna even een zakelijke tussenstop moest maken in Trondheim. We begroeten elkaar hartelijk en natuurlijk zijn ze nieuwsgierig waar we zijn geweest. Inmiddels zijn zij onderweg naar de Lofoten waar ze vakantie gaan vieren en waar de boot deze winter achterblijft.