Vertrek do 31 juli 2014 08:05
Aankomst do 31 juli 2014 19:05
Afstand 61 zm van totaal 2196
de ondiepte waar de onoplettende Zweed op voer Ik ben nog maar net opgestaan als ik getuige ben van onoplettendheid bij het wegvaren. Direct na het uitvaren van de haven ligt een rots 1.6 meter onder het wateroppervlakte. Deze rots heeft men met drie cardinale boeien gemarkeerd, een Noord, een Oost en een Westboei. Een Zweedse boot verlaat de haven en vaart dwars tussen de Oost en de West boei door. Het is duidelijk dat de boot dieper steekt dan de 1.6 meter, want de boeg komt na de 'grondberoering' wel 20 cm boven het water uit en met de motor lukt het niet om weer los te komen. Zelfs door zich gelijktijdig van bak naar stuurboord te verplaatsen en zo de boot behoorlijk aan het schommelen te brengen, lukt het de vier opvarenden niet iets aan de situatie te veranderen. Een Fins zeiljacht dat voorbijkomt maakt een rondje en neemt een lijn aan. Daarmee is het leed geleden en komt de Zweed weer los. Er wordt niets gecontroleerd, men vaart zonder meer weg.
Vandaag gaan we Landsort ronden en daarna kunnen we kiezen hoever we een zuidelijke koers gaan volgen. Vrijwel direct na het verlaten van de haven gaan de zeilen omhoog en kan de motor uit. We kunnen in een rechte koers doorvaren tot we Landsort voorbij zijn, maar dan kunnen we niet de hoogte halen die nodig is om op een geschikte plek de oostkust aan te lopen.Van kwart voor tien tot kwart over vier zeilen we een gestrekte koers en gaan dan overstag voor een rak van twee uur naar de kust. Opnieuw gaan we overstag, maar na een uur zwakt de wind dusdanig af dat de gang eruit is. Het laatste stuk naar het ankerplekje dat we hdden geselecteerd leggen we op de motor af.
Het is zeven uur als we er aankomen en moeten constateren dat het een beetje tegenvalt. Het plekje is veel kleiner dan we ons hadden voorgesteld, terwijl we meer in het midden moeten ankeren omdat we anders te dicht aan de kant komen. Echter, hoe dieper het is hoe meer ketting we moeten steken en hoe groter de zwaaicirkel dan is. Gelukkig waait het nog nauwelijks en tijdens het trekken lijkt het anker vast te zitten. We besluiten het erop te wagen en de hele avond check ik of we op dezelfde plek blijven liggen, wat wel het geval is. Ik hoor echter de ketting diverse keren over de rotsige bodem schuren. De volgende ochtend als ik het anker ophaal merk ik geen enkele weerstand zoals bij alle andere keren. Ik betwijfel of we echt vast lagen en het gewicht van anker en ketting heeft de boot op zijn plekje gehouden denk ik.
Achter het anker: Het uitzicht naar voren
En het uitzicht naar achteren. Een rots op ca 100m
Stora Fägelö - Flatvarp
Vertrek vr 1 aug 2014 08:10
Aankomst vr 1 aug 2014 12:50
Afstand 24 zm van totaal 2219 zm
Het doel vandaag is Flapvarp. We zijn hier al eerder geweest, een heel mooi plekje. Er kan een hoge rots worden beklommen waar je een prachtig uitzicht hebt over de omgeving. Dat beklimmen valt overigens mee, want aan het begin waar het behoorlijk steil is en je echt zou moeten klimmen is een houten wenteltrap gemaakt. Die trap kun je via een slingerpaadje door het bos bereiken, maar er is nergens een aanwijzing dat die trap er is. Bij toeval ontdekte ik het paadje in 2011 omdat ik een foto wilde maken vanaf een rots die ik vanuit de boot zag.
Mooie omgeving, prachtig weer, recommended route De tocht van Stora Fägelö naar Flatvarp gaat opnieuw op de motor. De wind heeft vakantie en laat zich niet zien. De omgeving waar we varen is schitterend en regelmatig check ik even op het tablet waar we zijn, want op de kaartplotter volgen we de 'recommended route'. Op een zeker moment moeten we omkeren, want we zijn Flapvarp ongemerkt voorbij gevaren. Het ging slechts om een paar honderd meters, maar toch...
We zijn de eersten die aanleggen, maar dat duurt niet lang want al vlot komen er een Duitser en een Zweed bij. De Duitser heeft wat hulp nodig om aan te leggen. Hoewel het windstil is moet er een tweede poging worden ondernomen en zelfs die poging gaat niet zo goed. Ik kan niet zo goed begrijpen waarom sommige mensen het aanleggen zo slecht voorbereiden. De lijnen moeten nog worden gepakt en er hangt nog geen stootwil als men al bijna tegen de kant ligt. Met deze twee boten is het dan ook vol, want de helft van de kade is gereserveerd.
Het grote schipWe weten eerst nog niet waarom, maar 's avonds komt er een groot schip aanleggen, met zo leek het wel, een klas met schoolkinderen. Als ik wat rondwandel valt het me op hoe weinig hier veranderd is in de afgelopen 3 jaar. Nog steeds staat de extreem lange scherenkruiser onder het versleten kleed op dezelfde plek. Een klein jacht op de parkeerplaats staat er nog precies zo als toen. Zelfs een dik stuk blauw touw zit nog steeds om dezelfde bolder op de kade. Ook de mededelingen voor de gasten zijn dezelfde, alleen iets geler. De tijd heeft stilgestaan.
Wat een omgeving!
Ik wandel het bospaadje af, maak gebruik van de wenteltrap en beklim de rots. Maak ongeveer dezelfde foto's als in 2011 en ontdek dat er een nieuw huisje bijgekomen is aan de waterkant. Het bankje dat iemand ergens midden op de rots heeft gemaakt is nu minder splinternieuw dan toen.
Flatvarp - Klintemåla,
Vertrek za 2 aug 2014 08:08
Aankomst za 2 aug 2014 15:07
afstand 33 zm van totaal 2252 zm
De komende nacht hebben we gepland te gaan ankeren in Stora Vippholmen. Deze plek wordt zowel in Hamnguiden 7 als in de havengids Landsort-Skanör vermeld. Het lijkt op de foto's een mooi plekje. Opnieuw is er gebrek aan wind en we kunnen weer luisteren naar het geluid van de motor. De omgeving is opnieuw geweldig en het weer is onveranderd zonnig met weinig wind bijna recht van voren. Diverse keren zijn er van die momenten dat ik meen dat we kunnen zeilen, maar even zo vaak blijkt dat het toch te hoog aan de wind is als ik de genua uitrol. Soms lukt het een stukje, maar dan verandert de koers weer een paar graden en kan ik weer inrollen.
Aangekomen bij Stora Vippholmen varen we het natuurhaventje in en dan zien we dat elk plekje aan de rotsen bezet is. De twee SXK boeien, die in het midden liggen, zijn ook beide bezet en daarmee vervalt voor ons de mogelijkheid om te ankeren, want ik vind dat we te weinig zwaairuimte overhouden. We besluiten verder te varen en een andere mogelijkheid te zoeken. Deze mogelijkheid vinden we in het haventje van Klintemåla op ongeveer 3 mijl afstand. Er is voldoende ruimte en we kunnen kiezen uit een aantal vrije ankerboeien.
De jachten die er liggen vormen een internationaal gezelschap. Een Zweed, een Deen, een Noor en een Nederlander (wij dus). Als er nog een jacht aan komt zeg ik tegen Hilda, 'dat zou eigenlijk een Duitser moeten zijn'. Het blijkt warempel ook nog zo te zijn. Uiteindelijk is het haventje wel vol en als in de avond nog een wat kleiner Zweeds jacht binnenkomt is er geen hekboei meer over. We liggen lagerwal en de boeien zijn allemaal onder water verdwenen. Ik wenk hem daarom om maar bij ons langszij te komen liggen. Deze methode is voor de Zweden vreemd maar na veel aarzeling doen ze het. Ze vragen wel twee keer of we het niet vervelend vinden.
Het haventje van Klintemåla
Bed & Breakfast?
Bijzonder!
