Kylmäpihlaja - Kasala
Vertrek: di 1 juli 2014 om 8:40 uur
Aankomst: di 1 juli 2014 om 19:55
Afstand: 60 zm van totaal 1542 zm
We hebben in Uusikaupunki geen nieuwe gribfiles gedownload. Omdat we geen SIM kaart voor mobiel internet in Finland hebben zijn we afhankelijk van Wifi en Wifi is niet te vinden op Kylmäpihlaja. Volgens de verouderde US gribfiles zal de wind vandaag noordelijk zijn. 's Morgens om acht uur waait het echter nog lekker uit het oosten en de buurman die voor ons ligt weet te vertellen dat het ook zo blijft. Dat wordt dus een makkie vandaag.
Helaas al binnen het uur kunnen we zelfs de NNW koers niet aanhouden om buiten de 'gevarenzone' te komen. We maken eerst een reuzeslag naar het westen om ten noorden van Pori weer wat verder naar de kust te kunnen varen. Het lukt met enige moeite om net vrij te blijven van ondieptes bij de vaargeul naar Pori, maar nadat we overstag zijn gegaan voor de kust blijkt dat we moeten oppassen voor vissersnetten en moeten we een stukje hoogte prijsgeven. Hierna moet de motor ons een uurtje gaan helpen, want we komen tussen de 'onderwater eilandjes'. Het geluk is met ons, want de wind krimpt nog een beetje en we zeilen weer zonder hulp.
Maar dan komt het laatste mijltje naar Kasala, aangegeven met laterale boeien: rood en groen en heel dicht bij elkaar. In de haveningang staat bovendien een gecombineerde geleide-lichten lijn opgesteld en we zorgen dat we de merken nauwkeurig in één lijn houden. Het is duiudelijk dat het geultje erg smal is! De rode en groene tonnen links en rechts in de ingang kunnen we bijna aanraken en de stenen komen benauwend dicht naast de boot boven water. De dieptemeter wijst echter steeds 4 meter aan, dus waar maken we ons eigenlijk druk over?
KasalaFishingHarbourWe waren al een beetje verbaasd toen we vlak bij de haven geen masten zagen, maar als we het haventje binnendraaien is dat ook zo. We zien een prachtige betonnen aanlegsteiger, keurig met hout afgewerkt, waaraan slechts één verlaten zeilboot ligt en verder is de steiger helemaal leeg.
Aan een tweede aanlegsteiger liggen nog wat motorbootjes, maar dat is alles. De hele entourage doet vermoeden dat het vroeger een visafslag is geweest die nu niet meer wordt gebruikt.
Volgens onze havenalmanak zou er een toilet, een sauna en drinkwater moeten zijn. Ik ga op zoek, maar alle deuren van het gebouw zitten op slot op een wijze die wij niet zo gewend zijn: de kruk wil niet gewoon niet omlaag. Dit is ook het geval bij de deur waar WC op staat. Een sauna kan ik niet vinden maar uit een kraan aan de buitenmuur van het gebouw komt wel water. De slang is maar een halve meter lang en de boot ligt zeker 100 meter verder. Naar een wal aansluiting voor elektriciteit zoek ik niet eens.
De Finse kust is ondiep!
Een autootje op het terrein is het enige teken dat er wel eens iemand komt hier. Er zijn schijnbaar plannen voor het gebied, want op de golfbreker voor de haven is een splinternieuwe uitkijktoren met drie verdiepingen gebouwd.
Ik haal mijn kamera en loop de drie trappen op.Daar ontmoet ik een Fins echtpaar waaraan de auto toebehoort. Ze vertellen me dat hun caravan op een camping in Merikarvia staat en dat ze hier de flora en fauna bewonderen. We babbelen meer dan een stief kwartiertje, terwijl ik ondertussen ook nog wat foto's maak van de mooie avondlucht die naarmate het later wordt steeds mooier kleurt.
Ik vraag het een en ander over de caravan en hoe ze het dan hebben als het koud is en als response krijg ik een complete uitleg op welke wijze de caravan is geïsoleerd en krijg ik foto's te zien op de smartphone. Het stel is trots op hun tweede huis en ik voel met hen mee.
Wat de man me ook nog even laat zien is het weer voor morgen: Zware bewolking, stevige wind uit noordelijke richtingen en veel regen. De dag erna is het weer oke.
Een mooie zonsondergang
We spreken af dat we blijven liggen als het de volgende dag zo slecht is en het is die 2e juli slecht. 's Morgens plenst het al en de regen houdt de hele dag aan met af en toe een droge bui. We vermaken ons met kruiswoordraadsels, lezen en borduren. De verwarming gaat aan want we hebben het koud.
We hebben geen internet en met de computer kan niet zoveel worden gedaan. Wat ik wel doe zijn voorbereidingen voor de rest van de Finse kust en de oversteek naar Zweden. Ik zoek haventjes met mogelijkheden om inkopen te doen, want we zullen ons afbakbrood morgenvroeg aan moeten spreken. De voorraad uit Uusikaupunki is zo langzamerhand op. Ons originele plan om naar Öskata te gaan gaat niet door, want dan zouden we tot in zweden geen inkopen meer kunnen doen, of we zouden speciaal naar de haven van Vaasa moeten varen . Daarom wordt onze bestemming morgen Kaskinen/Kasko.
Als het een tijdje wat minder regent ga ik eens even naar onze windmolen kijken. Eerdere jaren hoorde en voelde je hem niet en dit jaar voelen we steeds meer onbalans bij bepaalde toerentallen. Als ik de molen naar beneden heb geklapt en de wieken heb verwijderd voel ik dat de molen wat moeilijk draait. Met wat olie probeer ik het voorste lager weer wat soepeler te krijgen. Voor mijn gevoel lukt dit, maar het lijkt of daardoor de onbalans juist groter is geworden. De molen wordt de rest van de dag niet meer bijgezet, een aanslag op de accureserves dus.
Tussen de buien door is het soms iets langer droog Hierna ga ik nog even de wal op om eens te bekijken of er op beperkte afstand nog iets anders dan bos te vinden is. Er zijn wat kaarten tegen de muur van het gebouw opgehangen met plattegronden en Merikarvia lijkt via de wegen op de kaart wel 15 km ver.
Ik ga de weg verkennen en na een paar honderd meter van de haven houdt het plaveisel op en gaat over in een onverharde weg. Na ieder bocht of elke heuvel komt er een volgende bocht of heuvel. Ik ben erg nieuwsgierig wat er daarna weer is maar na een kilometertje lopen houd ik het voor gezien en ga terug. Ik weet dat ik niet ga fietsen op deze wegen in dit regenachtige weer.
Een deur hoeft niet gesloten te zijn als de kruk niet naar beneden wil, een kruk kan ook omhoog om een deur te openen😂.
De toiletdeur is dus gewoon open, het is er schoon, er is papier en stromend water. Hierna ga ik nogmaals de andere deuren proberen, maar de rest is echt dicht. In het havenboekje zie ik dat bij de sauna een sterretje staat wat betekent dat het een service op bestelling betreft zo lees ik in de (ook Engelse) uitleg voorin het boekje. Ook bij het drinkwater staat een + teken wat zoveel betekent dat deze faciliteit op minder dan 200m te vinden is. Voor ons is het even opletten bij de keuze voor een volgende haven.
De volgende morgen bij vertrek zie ik dat een klepje van een kastje tegen de lantaarnpaal op het einde van de steiger los staat. Het zal toch niet waar zijn? Jawel twee stopkontakten met 230V spanning erop. Enfin, we zijn zuinig geweest en hebben de computer zo weinig mogelijk gebruikt, maar nodig was het dus niet.
