Op zondagmorgen vertrekken we zonder precies te weten wat de volgende bestemming zal zijn. We hebben een aantal opties, maar twee haventjes zijn eigenlijk te dichtbij. De derde ligt in een gebied waar we geen papieren kaart van hebben, terwijl de afstand weer tamelijk groot is. We vinden het jammer als we heel laat aankomen en eigenlijk geen tijd hebben om nog even een wandeling te maken en het plekje te verkennen. De vierde ligt op Hitra, qua navigatie een moeilijk vaargebied waar we eigenlijk een beetje tegenop zien. Toch besluiten we naar Kvenvær op Hitra te gaan omdat we in Kristiansund er niet meer aan hebben gedacht om geld te pinnen. Nadat we ‘Fritidshavner’ hebben bestudeerd, denken we in Kvenvær de meeste kans te maken, terwijl van de andere drie er zeker twee afvallen. Op de kaart zien we dat Kvenvær niet het moeilijkst te bereiken plekje op Hitra is. We zoeken op de papieren kaart uit hoe we het beste kunnen varen en waar we tussen de vele eilandjes die Hitra omgeven moeten invaren. Vanuit de Trondheimsleia varen we hoog aan de wind tussen Smøla en Hitra de Ramsøyfjorden in. Nadat we na een mijl of acht de Gjelsöysvaet binnen zijn gevaren blijkt het redelijk simpel te zijn. Twijfels waar we precies zijn hebben we af en toe wel degelijk, want de eilandjes lijken wel erg veel op elkaar, maar de plotter geeft ons steeds zekerheid. Wat ik echter over het hoofd heb gezien is een elektriciteitskabel over de Gjelsöysvaet. Omdat de aangegeven doorvaarthoogte 18 meter is en de mast maar 15 meter hoog is, moeten we er onderdoor kunnen. Wel blijkt, dat de kabel doorhangt, zodat er langs de kant wat meer ruimte is dan in het midden. We varen dan ook tamelijk dicht langs de rotsen om te passeren en het gaat goed.
De haven gevuld met visbootjes !! de HQ caption !!
In Kvenvær is een goede gastensteiger en hoewel we een beetje groot zijn voor deze haven kunnen we er goed liggen. Geld pinnen blijkt niet mogelijk want er is geen ‘minibank’. Op Pinksterzondag is er wel een supermarkt open. Extra geld pinnen bij de kassa mag, maar de Giro pinpas wordt niet herkend. De Postbank goldkaart wordt wel herkend en geaccepteerd, maar ik moet een pincode invullen en ik ken geen pincode van de creditkaart. Onze voorraad Noors geld is verder geslonken omdat we wel boodschappen hebben gedaan. Op de steiger is een dieselpomp voor ‘avgiftsfri’ (belastingvrije) diesel. Ook hier proberen we de creditcard. Na de vraag om een ‘personal code’ in te toetsen lijkt het einde oefening. We toetsen een willekeurige pincode in tijdens een tweede poging en komen een stap verder. We kunnen een keuze maken voor pomp 1 of pomp 2. Helaas geeft de pomp geen diesel. We beseffen dat de volgende bestemming een grotere plaats zal moeten zijn waar we kunnen pinnen bij een ‘minibank’.
Aan de gastensteiger van Kvenvær !! de HQ caption !!
Als we ons realiseren dat het eerste Pinksterdag is sturen we gauw een sms naar Monique waarin we vragen of ze de fiets elfstedentocht ook rijdt. Ze antwoordt ons ’s avonds “Op karakter, niet op conditie", We zien wel waar het schip strandt….. Hoop dat ’t droog blijft. Gr. M ” De volgende dag blijkt dat het schip niet gestrand is en is ze weer een jaartje dichter bij haar 10de keer. Heel erg jammer dat ik zelf niet mee kan rijden want ze is bezig haar vader in te halen! Op Hitra staan veel zomerhuizen die alleen via het water te bereiken zijn. De Noren die hun Pinksterdagen daar doorbrengen komen naar Kvenvær om daar boodschappen te doen. Het is een komen en gaan van motorbootjes waarmee de meest vreemde zaken worden vervoerd. De Noren proberen om Hitra een centrum voor recreatief vissen te laten worden en we zien dat er voorzieningen worden gebouwd.
