Te laat besef ik dat ‘negen uur’ om de lokale almanak afgeleverd te krijgen voor ons 10 uur betekent. Enfin, met de stroom die krachtig zal zijn omdat het springtij is denk ik het wel te redden. We vertrekken inderdaad één uur te laat en moeten in de Kirkwall Bay tegen een matige noordenwind in motoren om in de Shapinsay Sound te komen. Maar dan hebben we de meestroom ook goed te pakken en zien op de GPS dat we soms meer dan 10 knopen over de grond lopen. Bij het ronden van Mull Head op Deerness varen we om de races heen, maar desondanks is het water toch behoorlijk onrustig. De wind komt nu veel meer van achteren en de hele hoge snelheden zijn verleden tijd. Inmiddels wordt het tijd om een strategie te ontwikkelen hoe ver we oostelijk van de Pentland Skerries naar het vasteland van Schotland moeten varen. Als we te ver westelijk zitten kan de stroom ons te ver de Pentland Firth intrekken en dat moeten we toch een beetje voorkomen. Voor alle zekerheid houden we een meer oostelijke koers aan dan wat ik als noodzakelijk had berekend. Uiteindelijk bereiken we de Schotse kust netjes op tijd maar dat er een sterke noordwaarts gerichte stroom staat tussen de Skerries en Duncansby Head merken we overduidelijk. Aan het eind van de middag flauwt de matige noordelijke wind behoorlijk af. We hadden al weinig plezier van het voorzeil en nu trekt de grootzeil ook maar weinig meer mee. De laatste twee uurtjes moet de motor dan ook bij. Ondanks de lofzang van de havenmeester van Kirkwall over het plaatsje Lybster, hebben we weinig zin om de twaalf mijl nog op de motor af te leggen. In de Outer Harbour van Wick maken we iets na zessen vast aan de Isabella Fortuna, een gerestaureerde haringkotter uit 1890, perfect gerestaureerd en onderhouden. We vinden het een veel betere plek dan ergens aan een hoge kade met lange landvasten om het tij te overwinnen. Aan wal maak ik een praatje met een Nederlands stel dat met hun Standfast 42 in de Inner Harbour ligt. Ze vertellen me dat er in het weekend geen bezetting op het havenkantoor is en dat je dus gratis ligt. We wisselen nog wat wetenswaardigheden uit over onze tochten en ze vertellen dat ze morgen weer terug gaan in plaats van naar de Orkneys omdat het weer hen niet bevalt. [caption id="attachment_5272" align="aligncenter" width="640"]
Geparkeerd tegen de Isabella-Fortuna !! de HQ caption !!
Zo 24 juli [caption id="attachment_13046" align="alignleft" width="400"]
We liggen een paar uurtjes in de buitenhaven van Wick !! de HQ caption !!
We liggen prima tegen de Isabella Fortuna en hebben weinig zin om direct weer door te varen. Met de noordelijke winden liggen de havens van de Moray Firth aan lager wal en bovendien werken we aan ons plannetje om naar Nederland te gaan om de eerste verjaardag van ons kleinkind te vieren. We willen de boot niet in Buckie of Whitehills achterlaten en daarom besluiten we om de volgende dag maar rechtstreeks naar Peterhead te varen. Het rustig liggen naast de Isabella wordt wat later op de morgen echter wreed verstoord als de eigenaren aan de overkant willen gaan liggen om met de boot te pronken. Wij verkassen tijdelijk naar de Inner Harbour en we kunnen rond een uur of twaalf weer terugkeren als de Isabella weer op zijn eigen plekje ligt. Als we weer goed en wel vastliggen krijgen we bezoek van een Nederlander die met een Ovni in de haven ligt en met zijn Engelse vrouw in Cromarty woont waar hij aneasthesist is. We zien de reddingboot een jacht binnenbrengen die ‘s morgens vertrokken is. Nieuwsgierig als ik ben vraag ik wat er is gebeurd. De dame aan boord vertelt dat een lijn van een lobsterpot in de schroef is vastgeraakt en dat ze op die manier onvrijwillig ten anker zijn gegaan. Al dansend op de golven bleek lossnijden niet mogelijk. Wij leren ervan dat het beter is om uit de buurt van de boeitjes te blijven die je meestal wel tijdig ziet liggen. Als we later weer aan boord zijn wordt op de kade een ‘Blessing of the fleet’ dienst gehouden. Wij zitten op de eerste rang en geloven dat er nu niets meer fout kan gaan na het afsmeken van Gods zegen door de dominee. Het jacht dat binnen werd gebracht had er misschien verstandig aan gedaan om even te wachten op de blessing. Tot onze verrassing komt toch de assistent havenmeester langs om liggeld te innen. Op mijn vraag waar ik kan tanken blijkt dit niet te kunnen in het weekend. Hij biedt mij aan om met zijn auto en een paar jerrycans naar een benzine station te rijden en daar dieselolie te halen. Ik maak er dankbaar gebruik van. Waar vind je nog zo’n service? ’s Avonds als we met de Ovni zeilers bij ons aan boord zitten te borrelen worden we uitgenodigd om de Isabella Fortuna van binnen te bekijken. Het is werkelijk indrukwekkend om te zien hoeveel werk verricht is door een enthousiaste groep vrijwilligers om de boot zo mooi te krijgen. We geven graag een donatie voor het restauratiefonds.
https://www.caithness.org/history/wickheritagecentre/isabellafortuna/
