Bergen – Torkhellaren (Bakkavågen)
Vertrek: Zo 08 mei 2005 08:30
Aankomst: Zo 08 mei 2005 19:30
Afstand: 42,5 mijl
We weten zondagmorgen nog niet precies wat onze bestemming zal zijn voor die dag. Wel weten we dat we diesel willen kopen en dat kan volgens ‘Ferie & Fritidshavner’ in Bergen. Ondanks dat het een do it your self kaartpompstation is werkt de pomp op zondag helaas niet: ‘Søn stengt’. We varen naar een jachthaven een paar mijl verder, waar we één van de vorige keren hebben getankt. Ook daar kunnen we het vergeten want de brandstofpistolen zijn zwaar verroest en er is geen mens te bekennen. Een zeiler die op de ‘tankplaats’ ligt, zegt ook geen enkele boot in deze haven brandstof te hebben zien innemen. Hij raadpleegt een nieuwere uitvoering van ‘Ferie & Fritidshavner’ ( 2004) voor een alternatieve tankplaats, maar kan ons ook niet verder helpen voor zover het de directe omgeving betreft. We varen maar door en hopen er het beste van.
Ik maak me ook meer zorgen dan nodig is want we hebben nog maar 60 uur gemotord en we kunnen minstens 90 uur varen op een volle tank. Maar het devies is nog steeds: ‘Safety first!’ Een waarschuwende tekst in ‘100 Häfen’ doet ons besluiten maar niet door de Alversund te gaan, want in een engte, de Alverstraumen, staat bij springtij een stroom die tot 6 knopen kan oplopen. We zitten tegen opkomend water aan en dan is de stroom naar het zuiden gericht. Voor onze motor zou dat een beetje te veel van het goede zijn.
We nemen een alternatieve route en varen door de Herdlefjord langs de oostkant van Askøy en komen op die manier ergens halverwege in de Hjeltefjord uit. Ondanks de mooie blauwe luchten waait het op het wijde water hard uit N-Nw richting, zodat we moeten kruisen. We zetten een eerste rif in het grootzeil en zetten de 18 m2 fok op het wegneembare voorstag. We maken grote slagen van oever tot oever. Schijnbaar breng ik mensen aan de kust op een zeker moment in verwarring want als we de kust in een rotsig gebied erg dicht naderen komt een motorboot vanaf de kust met volle snelheid onze kant op. Nadat we overstag gaan op zo’n 100 meter van de kant keert hij ook plots weer om en vaart op topsnelheid terug naar de plek waar hij vandaan kwam.
Gestaag naderen we het eiland Fedje aan het einde van de Hjeltefjord. Hoe dichter we echter bij Fedje komen hoe minder we ervan overtuigd raken dat we de juiste beslissing genomen hebben om daar binnen te lopen. De haven is vrijwel onbeschut naar het Noorden. Het lijkt ons dan ook maar beter om een alternatief te zoeken. We kiezen voor een ankerplekje in een natuurlijke haven. We kunnen voor deze bestemming veel ruimer varen en na ongeveer 2½ uur komen in een regenbui aan bij Torkhellaren in de Bakkavågen van het eiland Baköy. Jammer van de regen want het is de hele dag droog geweest.
Het vastleggen van de boot gaat moeizaam. Waarschijnlijk zijn we te ver van de kant want het blijft ongeveer 11 meter diep. Het anker houdt niet op die diepte of er zou misschien nog meer lijn moeten worden gestoken. Er ligt een ander jacht met haar achterlijn aan een meerboei en een voorlijn naar de kant. We maken aan een tweede meerboei vast maar hebben niet het lef om zo dicht naar de rotsen te varen om daar ook vast te maken. Er staat bovendien een zuchtje wind en we zijn bang ongewild de rotsen te raken. Het opblazen van de rubberboot vinden we te veel gevraagd zo ’s avonds om half acht terwijl het ook nog steeds regent. We volgen uiteindelijk Hilda’s suggestie om de boot met de achterlijn aan de andere meerboei te knopen en zo hangen we tussen twee meerboeien in. Op het andere jacht zien we geen teken van leven en zo zou het blijven tot ons vertrek. Na een half uurtje houdt de regen op en zijn er al gauw weer blauwe luchten. Het lijkt wel pesterij, steeds als we moeten aanleggen schijnt het even te moeten regenen. Maar ons ligplaatsje is fantastisch, doodstil en behoorlijk beschut. Jammer eigenlijk dat we niet van boord kunnen.