Vertrek: Wo 11 mei 2005 07:10
Aankomst: Wo 11 mei 2005 16:15
Afstand: 47 mijl
In de open jachthaven van MaloyHet waait voor geen meter als we uit het haventje van Askvoll vertrekken en de motor moet het werk doen in de Granesundet. In de Stongfjorden zetten we de zeilen al bij, ook al staan er maar een paar knopen wind. Het sturen laten we over aan de Autohelm.
Zoals ons al eerder opgevallen is gedraagt de automaat zich raar. Zolang een rechte koers wordt gestuurd is er niets aan de hand, maar na een handmatige koerscorrectie van een paar graden geeft de automaat een behoorlijke overreactie. Deze keer ga ik op onderzoek uit en schroef het bedieningskastje open. Het kompasje hangt keurig cardanisch en het binnenwerk is kurkdroog. Mijn twijfels dat de BB/SB schakelaar niet helemaal goed staat geloof ik zelf eigenlijk niet, maar ik zorg er voor dat de twijfels in ieder geval verleden tijd zijn. De praktijktest op de kaartentafel verloopt hierna naar alle tevredenheid. Elke koersverandering op het bedieningskastje levert een soortgelijke correctie op de drukstang van de automaat op.
Een 'landmark' bij FlorøAls ik de stuurautomaat weer normaal op de helmstok heb gezet is het resultaat van een kleine koerscorrectie weer even grillig. Opeens krijg ik een heldere ingeving: ‘Wat zit er eigenlijk in het kastje achter de stuurautomaat?’ Als ik de Campinggas vullingen uit het kastje heb verwijderd zijn de problemen verleden tijd en stuurt de automaat weer als vanouds.
Als we de 18 mijl naar Florø hebben afgelegd, zijn we overtuigd dat we de dag tevoren er goed aan hebben gedaan bij Askvoll naar binnen te gaan. De wind is inmiddels aangetrokken tot een komfortabele 14 knopen en komt ruim in. We hebben besloten de Hellefjord uit te zeilen en buitenom naar Maløy of Silda te varen. Een blik op de kaart om Stattlandet nog te ronden heeft ons overtuigd dat dat te veel van het goede zou zijn.
Eenmaal buitenom op zee betrekt de lucht en begint het veel harder te waaien en komt de wind plotseling heel hoog in. We varen tamelijk dicht onder de kust van Bremangerlandet en worden geconfronteerd met zware buien waarin de wind regelmatig boven de 35 knopen uitkomt. De buien trekken over ons heen en hullen de hoge bergtoppen Veten (525m) en Fåtua (637m) in een grauwe nevel. Gelukkig halen we hoog aan de wind zeilend de noordelijke punt van Bremanger en kunnen we ruimer varend de Vågsfjord binnenvaren. In deze fjord merken we al snel weinig meer van de harde wind. De hele dag is het wel droog geweest, maar als we vlak bij Maløy zijn begint het stevig te regenen en als we aanleggen komt het water met bakken tegelijk naar beneden.
Voor de eerste keer zetten we de kuiptent op. Opnieuw moet ik constateren dat de tent geen schoonheid is, maar het geeft wel een goede beschutting en daar was het om begonnen. Het blijft helaas wel een puzzel hoe we de natte spullen in de tent moeten ophangen. Zoals gebruikelijk doen we ook in Maløy niet zoveel. We vinden het wel goed na zo’n dag zeilen. Ik probeer een mooie kaart voor Pa en Moe te kopen, maar ondanks mijn pogingen in meerdere winkels lukt dat niet erg. Dan besluiten we er maar een brief van te maken.
